Kunnen voordelen in natura binnenkort ingehouden worden op het loon van de werknemer?

Een deel van het loon van een werknemer kan als voordeel in natura betaald worden indien de werknemer hiervan uiterlijk bij zijn indiensttreding schriftelijk op de hoogte wordt gesteld.

De Loonbeschermingswet van 12 april 1965 stelt dat volgende voordelen als loon in natura kunnen toegekend worden:

• huisvesting;
• gas, elektriciteit, verwarming en brandstoffen;
• het genot van een grond;
• voedsel gebruikt op de plaats waar de arbeid wordt verricht;
• gereedschap en dienst- of werkkledij, evenals hun onderhoud, voor zover geen enkele wettelijke of reglementaire bepaling het verstrekken of het onderhoud ervan oplegt aan de werkgever;
• het voor de arbeid nodige materieel of materiaal dat ten laste van de werknemer is overeenkomstig zijn dienstbetrekking of het gebruik.

Het loon in natura mag niet meer bedragen dan:

• 50% van het totale brutoloon wanneer het gaat om huispersoneel, huisbewaarders, leerlingen of stagiairs die kost en inwoon bij de werkgever genieten;
• 40% van het totale brutoloon wanneer de werkgever een huis of appartement ter beschikking stelt van de werknemer;
• 20% van het totale brutoloon in alle andere gevallen.

Verder voorziet de Loonbeschermingswet ook dat de werkgever – behoudens de uitdrukkelijk bij wet bepaalde gevallen – niet eenzijdig inhoudingen mag doen op het loon van zijn werknemer(s).

De werkgever die bijvoorbeeld een woning of appartement ter beschikking stelt, vraagt aan de werknemer vaak een bijdrage in de huurprijs. De werkgever mag deze bijdrage echter niet inhouden op het loon van de betrokken werknemer. Hij moet dit apart verrekenen met de werknemer.

In de toekomst kan een koninklijk besluit voorzien dat de bijdrage van de werknemer in het voordeel in natura wel eenzijdig op het loon van de werknemer mag worden ingehouden.

Op voorstel van het bevoegde paritair comité moet het K.B. de wijze waarop de waarde van het voordeel en de bijdrage wordt geraamd, vastleggen.

Specifiek voor seizoensarbeiders voorziet de wet dat deze nieuwe mogelijkheid enkel kan toegepast worden voor werknemers die burger zijn van de Europese Unie.

Bron: Wet van 15 januari 2018 houdende diverse bepalingen inzake werk, B.S. 5 februari 2018.